കരുതിയിരിക്കുക,
എന്റെ ഗ്രാമമേ,കരുതിയിരിക്കുക.
അര്ബുദംപോല് നിശബ്ദം
വലവീശി നിന്നെക്കുരുക്കാനിതാ
എത്തിക്കഴിഞ്ഞൂ;നഗരം..!
കരുതി വയ്ക്കുക
എന്റെ ഗ്രാമമേ,കരുതി വയ്ക്കുക
നിന്റെ മഷിത്തണ്ട് പൊട്ടാത്തൊരു
നിര്മ്മല നീലാകാശം.
കരുതിവയ്ക്കുക,
നിന്നില് ബാക്കിയുളൊരു
വയല്വരമ്പിന് ഹരിതരേഖകള് .
നഗരമിങ്ങെത്തിക്കഴിഞ്ഞു,നിന്
മേനിയെ പുണരുമാവേഗത്തില് നിന്നും
പിടഞ്ഞു പിടി വിട്ടുമാറുക.
കൈകളിലൊതുക്കുക നിന് മണ്ണില്
തീര്ത്ത പുള്ളിയാന്കുത്തികള്*
കൈവിരിച്ചു പിടിച്ചു കാവലൊരുക്കുക
കളിച്ചീടട്ടെ കുട്ടികള് നിര്ഭയം
അമ്പസ്ഥാനിയും ഓട്ടപ്രാന്തിയും**.
തീര്ക്കുക,
വിരലുകള് കൊണ്ട് തീര്ക്കുക
നിന്നതിരില് വേലിക്കെട്ടുകള്
പിടിവിടരുത് നിന് തെളിനീരുറവയെ
ആര്ത്തിയാല് നഗരം വലിച്ചുകുടിക്കും നേരം.
കരുതി വയ്ക്കുക ഒരല്പ്പം കുളിര്ജലം
പരല്മീനുകള് വരാലുകള് കരിമീനുകള്
ഇളകിയാടട്ടെ സ്വതന്ത്രം നിര്ഭയം.
ഉറങ്ങാതിരിക്കുക,കണ്ണുകള് തുറന്നു
തന്നേയിരിക്കണം ,വരുമിപ്പോള് നഗരം
പ്രച്ഛന്നമീ വേഷത്തില് കള്ളനവന്
അപഹരിച്ചീടും നിന് പ്രണയഭാജനത്തെ...
മുറുകെപിടിക്കണം വിരലുകള് മുറിഞ്ഞാലും
പിടിവിട്ടുപോയാല് ക്ഷണം
കത്തിപടരും അഗ്നിപോലെയാണ് നഗരം.
ഒരുമാത്രയില് ചുടുചുംബനമൊന്നില്
ഇളകിയടര്ന്നുപോകാം നിന് ദേഹം
കരുതിയിരിക്കുക.
ഒരു കാറ്റിലുലയാതിരിക്കുക,
തായ്വേരിളകാതിരിക്കട്ടെ, നില്ക്കണം
ഒരു പോരാളിയെപ്പോല് ഇടറാതെയെപ്പോളും.
കാവല് നിന്നീടുക കരളുറപ്പോടെ, എന്റെ ഗ്രാമമേ ...
ഇല്ലെങ്കില്,ഇല്ലെങ്കില്
കരുതി വയ്ക്കുക,കരുതി വയ്ക്കുക
നിനക്കു മാത്രമായൊരു നിലവിളി
നിനക്കു മാത്രമായൊരു നിലവിളി.
(*പുള്ളിയാന്കുത്തി,അമ്പസ്ഥാനി,ഓട്ടപ്രാന്തി-ഗ്രാമങ്ങളില് കുട്ടികള് കളിച്ചിരുന്ന ചില കളികള്)
എന്റെ ഗ്രാമമേ,കരുതിയിരിക്കുക.
അര്ബുദംപോല് നിശബ്ദം
വലവീശി നിന്നെക്കുരുക്കാനിതാ
എത്തിക്കഴിഞ്ഞൂ;നഗരം..!
കരുതി വയ്ക്കുക
എന്റെ ഗ്രാമമേ,കരുതി വയ്ക്കുക
നിന്റെ മഷിത്തണ്ട് പൊട്ടാത്തൊരു
നിര്മ്മല നീലാകാശം.
കരുതിവയ്ക്കുക,
നിന്നില് ബാക്കിയുളൊരു
വയല്വരമ്പിന് ഹരിതരേഖകള് .
നഗരമിങ്ങെത്തിക്കഴിഞ്ഞു,നിന്
മേനിയെ പുണരുമാവേഗത്തില് നിന്നും
പിടഞ്ഞു പിടി വിട്ടുമാറുക.
കൈകളിലൊതുക്കുക നിന് മണ്ണില്
തീര്ത്ത പുള്ളിയാന്കുത്തികള്*
കൈവിരിച്ചു പിടിച്ചു കാവലൊരുക്കുക
കളിച്ചീടട്ടെ കുട്ടികള് നിര്ഭയം
അമ്പസ്ഥാനിയും ഓട്ടപ്രാന്തിയും**.
തീര്ക്കുക,
വിരലുകള് കൊണ്ട് തീര്ക്കുക
നിന്നതിരില് വേലിക്കെട്ടുകള്
പിടിവിടരുത് നിന് തെളിനീരുറവയെ
ആര്ത്തിയാല് നഗരം വലിച്ചുകുടിക്കും നേരം.
കരുതി വയ്ക്കുക ഒരല്പ്പം കുളിര്ജലം
പരല്മീനുകള് വരാലുകള് കരിമീനുകള്
ഇളകിയാടട്ടെ സ്വതന്ത്രം നിര്ഭയം.
ഉറങ്ങാതിരിക്കുക,കണ്ണുകള് തുറന്നു
തന്നേയിരിക്കണം ,വരുമിപ്പോള് നഗരം
പ്രച്ഛന്നമീ വേഷത്തില് കള്ളനവന്
അപഹരിച്ചീടും നിന് പ്രണയഭാജനത്തെ...
മുറുകെപിടിക്കണം വിരലുകള് മുറിഞ്ഞാലും
പിടിവിട്ടുപോയാല് ക്ഷണം
കത്തിപടരും അഗ്നിപോലെയാണ് നഗരം.
ഒരുമാത്രയില് ചുടുചുംബനമൊന്നില്
ഇളകിയടര്ന്നുപോകാം നിന് ദേഹം
കരുതിയിരിക്കുക.
ഒരു കാറ്റിലുലയാതിരിക്കുക,
തായ്വേരിളകാതിരിക്കട്ടെ, നില്ക്കണം
ഒരു പോരാളിയെപ്പോല് ഇടറാതെയെപ്പോളും.
കാവല് നിന്നീടുക കരളുറപ്പോടെ, എന്റെ ഗ്രാമമേ ...
ഇല്ലെങ്കില്,ഇല്ലെങ്കില്
കരുതി വയ്ക്കുക,കരുതി വയ്ക്കുക
നിനക്കു മാത്രമായൊരു നിലവിളി
നിനക്കു മാത്രമായൊരു നിലവിളി.
(*പുള്ളിയാന്കുത്തി,അമ്പസ്ഥാനി,ഓട്ടപ്രാന്തി-ഗ്രാമങ്ങളില് കുട്ടികള് കളിച്ചിരുന്ന ചില കളികള്)